Rumour Debunker

Typowym problemem uwzględnionym w przypadku użycia 1 jest dostępność wielu różnych informacji w Internecie. Nie ma

Środki umożliwiające osiągnięcie jednego lub wielu zadań w określonych warunkach.

read more

ręcznego dokonania oceny prawdziwości tych informacji.

Na przykład w przypadku powodzi w Austrii ktoś opublikował w mediach społecznościowych informację o obecności bakterii cholery w wodzie – co nie było prawdą.Zauważalny jest dramatyczny wzrost metod produkowania fałszywych informacji.

Rozbudowując i udostępniając zbiór informacji o sprawdzonej jakości dla danej przestrzeni informacji operacyjnych, platforma Rumour Debunker przedstawia wiadomości oznaczone wartością indeksu złożonego. Tym samym można ocenić wiadomości według ich wiarygodności.

Bardzo łatwo jest przeoczyć całe fragmenty komunikacji internetowej istotne dla konkretnej sytuacji kryzysowej, jeżeli są wytworem człowieka. Takie tradycyjne metody monitorowania mediów nie mają odpowiedniego stopnia nasycenia dla komunikacji strategicznej. Metody zautomatyzowane okazały się znacznie skuteczniejsze. Najlepsze wyniki osiąga jednak połączenie zautomatyzowanych narzędzi i ludzkiej inteligencji, zastosowane w rozwiązaniu Rumour Debunker.

Platforma Rumour Debunker przedstawia wiadomości oznaczone wartością indeksu złożonego. Tym samym można ocenić wiadomości według ich wiarygodności.

Na podstawie zbioru danych z takich sklasyfikowanych wiadomości użytkownicy platformy Rumour Debunker zyskują wiedzę i rozeznanie, czy wiadomości są celem hiperspersonalizowanej kampanii dezinformacyjnej. Oczekuje się, że ta możliwość zyska na znaczeniu w zakresie zarządzania kryzysowego i zarządzania w sytuacji klęski żywiołowej. W przyszłości zatem użytkownik może nawet być ostrzegany (w razie potrzeby) w ramach ciągłego monitorowania mediów.

Dla komunikacji sieciocentrycznej w zarządzaniu kryzysowym i w sytuacji klęski żywiołowej bardzo ważne jest zbieranie wiarygodnych informacji z otwartych źródeł. Konieczne jest szybkie identyfikowanie istotnych źródeł nieprawidłowych informacji i dezinformacji w celu podjęcia efektywnej reakcji.

Media społecznościowe są nośnikiem/dystrybutorem bardzo wrażliwych reakcji publicznych. Zmiana zasad komunikacji w nowych mediach tworzy nowe realia w potencjalnych i rzeczywistych sytuacjach kryzysowych. Tradycyjni dziennikarze stracili swoją pozycję łącznika w komunikacji kryzysowej. Przy obecności mediów społecznościowych komunikacja kryzysowa jest zawsze sieciocentryczna. Organom zarządzania kryzysowego potrzebne jest korzystanie z narzędzi komunikacyjnych nadążających za tempem innowacji.

Pierwsza osoba publikująca może zatem mieć określony interes w opublikowaniu informacji. Osoba publikująca z najwyższym wskaźnikiem powielenia jest odpowiedzialna za rozpowszechnienie dezinformacji. Dla strategicznej komunikacji sieciowej w sytuacjach kryzysowych bardzo ważne jest poznanie motywacji leżącej u podstaw kampanii dezinformacyjnych, a także pierwszego źródła i źródeł powielających, aby móc podjąć odpowiednie i skuteczne działania.

W przypadku użycia 2, poprzez prześledzenie źródeł konkretnych wiadomości aż do ich pochodzenia, widoczna staje się struktura leżąca u podstaw kampanii dezinformacyjnej.